Is trauma stress?

 

Alles komt voort uit trauma, uit alle traumatische indrukken die we onszelf opleggen. We zijn niet deze indrukken, maar we hebben er wel een overlevingsmechanisme van gemaakt. Het is waar dat je de ervaringen uit je leven niet zomaar kunt wissen. En dat hoeft ook niet, want de leuke herinneringen maar ook herinneringen die impact hebben gemaakt, hoef je niet te laten verdwijnen. We kunnen het verleden niet veranderen, maar wel onze kijk hierop.

We leven in een wereld waarin steeds meer jonge mensen te kampen hebben met depressies en suïcidale gedachten. Waar komt dit vandaan? Is het de snelle wereld, is het de druk, wordt het van generatie op generatie doorgegeven?

Als je opgroeit in een liefdevol gezin, waarbij vader of moeder veel aandacht voor zichzelf nodig heeft, waar kun jij dan jouw aandacht vragen? Als je als klein meisje al hebt aangevoeld dat je vader of moeder jouw problemen er niet bij kunnen hebben, ga je je eigen ouders hierin ontzien. De kans is groot dat je op zesjarige leeftijd de indruk hebt gekregen dat “ze zien me toch niet of ik ben niet bijzonder genoeg”. Als je dan op de lagere school nog een leraar of misschien de klas hebt die je het gevoel geven dat je er niet bij hoort, gaat meteen deze indruk in werking. “Zie je wel, ik ben niet goed genoeg”. Elke keer als je niet gezien of gehoord wordt, gaat dit stemmetje heel hard schreeuwen.

Ieder van ons draagt een volle rugzak met ervaringen met zich mee. Zou het niet fijn zijn als deze rugzak wat lichter zou worden?

Een trauma is niet altijd iets slechts wat je overkomt, het is wel van belang wat je van binnen met dit trauma hebt gedaan. Vraag jezelf eens af: met wie kon jij praten toen je een jong kind was? Waarom kunnen we eigenlijk niet omgaan met een trauma? Wat moet je met deze emotie? Als je met andere mensen bent, wordt dit trauma onbewust ook steeds blootgelegd. Mensen geven opmerkingen, soms goed bedoeld, soms gemeen. Maar elke keer komt er zo’n stemmetje naar boven: zie je wel, ik hoor er niet bij. Als je dit stemmetje maar vaak genoeg hoort, kun je uiteindelijk jezelf niet meer staande houden.

Het is een feit dat het brein van een getraumatiseerd kind anders is dan het brein van een niet-getraumatiseerd kind. Je trauma bepaalt je gedrag. Het kan ook van generatie op generatie overgaan. Als je niet gezien en gehoord bent door je ouders of andere opvoeders, heb je niet geleerd om over je gevoelens te praten zonder dat de aandacht meteen gevestigd werd op moeder of bijvoorbeeld een zus. “Jeetje, wat zit jij nu te klagen, kijk eens naar je zusje”, of “jeetje, toen ik jong was, toen hadden we het pas slecht” of “geef jij mij nu de schuld”?

Het is een feit dat het brein van een getraumatiseerd kind anders functioneert dan dat van een niet-getraumatiseerd kind. Trauma bepaalt het gedrag van een persoon en kan zelfs van generatie op generatie worden doorgegeven. Als je als kind niet gezien of gehoord bent door je ouders of andere opvoeders, heb je nooit geleerd om over je gevoelens te praten zonder daarop bekritiseerd te worden. Als je als kind niemand hebt om mee te praten, dan kan je jezelf verliezen om de pijn niet te voelen. Kinderen raken getraumatiseerd omdat ze niet gezien of gehoord worden.

Sommige opvoeders denken dat het overladen van hun kind met cadeaus het kind niets tekort laat komen, maar dat is niet waar het om gaat. Je kan een kind nog zoveel cadeaus geven of elke vakantie naar een verre bestemming gaan, maar dat lost het probleem niet op. Ouders vinden het vaak fijn als een arts hun kind een diagnose geeft, omdat ze dan opgelucht zijn dat het niet aan hun opvoeding ligt. Ze kunnen de schuld dan buiten zichzelf zoeken. Als er geen diagnose wordt gesteld, kan dit voor ouders voelen als een straf of teleurstelling. Kinderen die lijden, gaan op zoek naar manieren om hun pijn te verzachten, zoals een gameverslaving, overeten, drugsgebruik, alcoholconsumptie of het vragen van negatieve aandacht.

Een kind wat lijdt, gaat op zoek om de honger te stillen. Denk hierbij aan een game verslaving, overeten, drugs, alcohol, (negatieve) aandacht vragen, etc.                Vaak krijgen deze kinderen (later) last van eczeem, astma, gewrichtsontstekingen en andere aandoeningen.

Als je naar de dokter gaat met eczeem, wat schrijft deze dan voor? Steroïde crème.

Als je naar de dokter gaat voor astma, wat schrijft deze dan voor? Steroïde inhaler.

Wat is steroïde?

Steroïde is cortisol.

Wat is cortisol?

Cortisol is een stresshormoon

 

Nu je dit weet, zou het dan kunnen zijn dat we het trauma onder ogen moeten komen, om zo de stress te verminderen. Om stress gerelateerde ziektes geen kans te bieden zich te manifesteren?  

 

 

 

Deze blog is geschreven stress en trauma. Stress is niet alleen trauma, stress is ook voeding, geluid, het weer, chemicaliën, zwangerschap. Een trauma kun je ook oplopen door een stressvolle zwangerschap. Wil jij hier meer over weten of heb je hulp nodig.  Voel je vrij om contact op te nemen via de link (mail) hieronder of bel/app op 0681010844

 

 

 

Groeten Erna

 

Neem contact met mij op

Wil je erachter komen waarom je last hebt van bepaalde kwaaltjes? Of wil je weten hoe je jouw lichaam zo gezond mogelijk kan houden? Dan kun je me elke avond telefonisch bereiken, maar je kunt me ook altijd een Whatsapp bericht sturen of een mailtje. Uiteraard kun je ook het contactformulier op de website invullen en dan neem ik zo snel mogelijk contact met je op. Momenteel werk ik uitsluitend ambulant.

Lieve groet,

Erna van den Hurk